ReadyBoost is dus het idee van het versnellen van een HDD (harde schijf) met een SDD (solid state disk).
Het opstarten van het systeem en het laden van applicaties gaat daardoor sneller.
Het probleem van dat een SSD schijf te klein is wordt daardoor opgelost omdat je de volledige grootte gebruikt van de harde schijf, alleen de dingen die het meest gebruikt worden, worden versneld.
In Linux is hetzelfde voor elkaar te krijgen met "LVM Cache". Linux bevat net als Windows ook een "versneld opstarten" genaamd "ureadahead" (vooruitlezen) (de u staat voor über) wat tijdens het opstarten van het systeem het systeem even pauzeert en dan álle bestanden die nodig zijn voor het opstarten, in één keer vooruit inleest zodat de harde schijf niet steeds heen en weer hoeft te zoeken naar verschillende bestanden, omdat een normale harde schijf daar niet zo goed in is.
Op een Linux systeem is dit ongeveer 500MB.
Nu is het leuke van het aanzetten van die cache dat je ureadahead kunt gebruiken om de snelheidsverbetering daarvan te meten.
Op mijn systeem begint dit inlezen met ongeveer 5 seconden.
5,5 seconde zelfs.
Na dit een tijdje herhaald te hebben is het naar beneden naar 1.5 seconde:
Maar dat waren nog gemiddelden, het is feitelijk nu 0,7 seconde:
Het aantal "blokken" in de cache is gegroeid van 128 naar 4040 (7e veld) van de 32448 die beschikbaar zijn.
Dit betekent dus dat het opstarten van mijn systeem ongeveer 5 seconden sneller is.
Het aantal blokken in de cache is op dit moment stabiel op ongeveer 4120 hetgeen neerkomt op ca. 257 MB, per keer is het totale aantal read hits ongeveer 4440 en read misses ongeveer 370, dit zijn cache blocks van 128 sectoren, hetgeen 64kb is.
Grotere bestanden worden echter niet gecached omdat de harde schijf daar zelf goed in is.
Door dit dus een tijdje gedaan te hebben (eigenlijk maar een minuutje) is de cache nu "geprimed" en klaar voor gebruik.
In Windows gebeurt dit ook automatisch waarschijnlijk, ik weet het niet, of nadat de computer een aantal keer is opgestart.
Alle belangrijke opstartbestanden zitten dan in de cache, en het systeem begint de snelheid van een SSD te benaderen,
zonder dat je nu twee "gescheiden" schijven hebt.
Het opstarten van het systeem en het laden van applicaties gaat daardoor sneller.
Het probleem van dat een SSD schijf te klein is wordt daardoor opgelost omdat je de volledige grootte gebruikt van de harde schijf, alleen de dingen die het meest gebruikt worden, worden versneld.
In Linux is hetzelfde voor elkaar te krijgen met "LVM Cache". Linux bevat net als Windows ook een "versneld opstarten" genaamd "ureadahead" (vooruitlezen) (de u staat voor über) wat tijdens het opstarten van het systeem het systeem even pauzeert en dan álle bestanden die nodig zijn voor het opstarten, in één keer vooruit inleest zodat de harde schijf niet steeds heen en weer hoeft te zoeken naar verschillende bestanden, omdat een normale harde schijf daar niet zo goed in is.
Op een Linux systeem is dit ongeveer 500MB.
Nu is het leuke van het aanzetten van die cache dat je ureadahead kunt gebruiken om de snelheidsverbetering daarvan te meten.
Op mijn systeem begint dit inlezen met ongeveer 5 seconden.
Code:
0 46137344 cache 8 70/2048 128 128/32448 97 5580 201 216 0 128 0 1 writethrough 2 migration_threshold 2048 smq 0 rw -
Current avg: 5512
5,5 seconde zelfs.
Na dit een tijdje herhaald te hebben is het naar beneden naar 1.5 seconde:
Code:
0 46137344 cache 8 70/2048 128 3865/32448 368772 255435 5184 7223 0 3865 0 1 writethrough 2 migration_threshold 2048 smq 0 rw -
Current avg: 1563
Maar dat waren nog gemiddelden, het is feitelijk nu 0,7 seconde:
Code:
0 46137344 cache 8 70/2048 128 4040/32448 374543 261416 7279 8685 0 4040 0 1 writethrough 2 migration_threshold 2048 smq 0 rw -
Current avg: 718
Het aantal "blokken" in de cache is gegroeid van 128 naar 4040 (7e veld) van de 32448 die beschikbaar zijn.
Dit betekent dus dat het opstarten van mijn systeem ongeveer 5 seconden sneller is.
Het aantal blokken in de cache is op dit moment stabiel op ongeveer 4120 hetgeen neerkomt op ca. 257 MB, per keer is het totale aantal read hits ongeveer 4440 en read misses ongeveer 370, dit zijn cache blocks van 128 sectoren, hetgeen 64kb is.
Grotere bestanden worden echter niet gecached omdat de harde schijf daar zelf goed in is.
Door dit dus een tijdje gedaan te hebben (eigenlijk maar een minuutje) is de cache nu "geprimed" en klaar voor gebruik.
In Windows gebeurt dit ook automatisch waarschijnlijk, ik weet het niet, of nadat de computer een aantal keer is opgestart.
Alle belangrijke opstartbestanden zitten dan in de cache, en het systeem begint de snelheid van een SSD te benaderen,
zonder dat je nu twee "gescheiden" schijven hebt.