Als je het volledige schijfgrootte wilt benutten moet je minimaal Service Pack I installeren of partitioneren.
Sowieso raad ik je aan om SP II te installeren voor de beveiliging.
Partitioneren kan met een programma als Partition Magic of met de Windows Setup (een programma is hier vaak beter in).
NTFS is een schijfindeling. Net zoals FAT16, FAT32.
FAT
(File Allocation Table => Bestandstoewijzingstabel.)
De tabel waarin is vastgelegd welke gegevens op welke plaats op een schijfstation staan. Een soort inhoudsopgave dus. Hiervan bestaan verschillende typen: FAT12, FAT16, FAT32 en NTFS. Als de FAT beschadigt dan worden alle gegevens op de schijf onleesbaar.
De voordelen van FAT32 ten opzichte van FAT16 zijn onder andere:
* Schijfpartities kunnen tot 2 TB groot zijn.
* Minder gevoelig voor storingen
* Kleine bestanden nemen minder ruimte in door kleinere clusters.
Hoewel FAT32 een aanzienlijke verbetering was biedt het niet de functionaliteit van NTFS.
NTFS
(New Technology File System.)
Een geavanceerd bestandssysteem dat speciaal is ontwikkeld voor gebruik met het besturingssysteem Windows NT. Het ondersteunt bestandssysteemherstel, extreem grote opslagmedia, lange bestandsnamen en verschillende functies voor het subsysteem POSIX. Het heeft een 64-bits adressering, waardoor de haalbare schijfomvang zeer groot kan zijn. Het is een enigszins fouttolerant systeem, dat tevens spanning en striping ondersteunt.
Wanneer je met Windows 2000 of XP werkt zou ik persoonlijk altijd voor NTFS gaan.
Overigens leuke bijkomstigheid:
WinFS: Windows Future Storage
De opvolger van NTFS. Het zou in principe in Longhorn verschijnen (2007) maar dit blijkt toch niet door te gaan.
Bij FAT konden bestanden gefragmenteerd raken. Bij NTFS is dit nog het geval en bij ernstige fragmenatie van de hoofdschijf start je PC niet eens meer op.
Het idee achter WINFS is dat het niet uitmaakt waar de bestanden op je schijf staan omdat ze altijd even snel opgeroepen zouden kunnen worden.
Het fijne weet ik hier ook nog niet van.
Eigenlijk is het heel simpel. Om gegevens op een harde schijf te stoppen, en veel belangrijker om het weer op te halen, moet er een bepaalde manier zijn om met die schijf te babbelen. Dit heet ene bestandssysteem (File System). Van oudsher zijn er voor Microsoft FAT (ook bekend als FAT16), FAT32 en NTFS. Dit is niets meer dan een afspraak over hoe de schijf is ingevuld.
FAT werkt door middel van een File Allocation Table. Hierin staat voor elk bestand waar het begint en waar de rest van het bestand te vinden is op de schijf. Deze File Allocation Table heeft een vaste positie op de harde schijf, zodat een besturingssysteem weet waar hij het vinden kan. FAT is naderhand uitgebreid van 16 bits naar 32 bits waardoor FAT32 is ontstaan.
NTFS is een bestandsysteem dat uitgevonden was voor Windows NT. Vandaar de naam NT File System. Daar NT een netwerk besturingssysteem is ondersteunt het een heleboel andere concepten zoals eigenaar en rechten voor/van bestanden. Allemaal niet belangrijk, want het gaat nu over het bestandssysteem. NTFS zoekt het begin van programma's op in de Master File Table, genaamd $MFT. En doet daarna hetzelfde spel als een FAT systeem.
B.t.w.: zoals je ziet in de werking van deze twee systemen, betekent het wel dat ze niet uitwisselbaar zijn. Je kan dus niet Windows XP opstarten met een opstartdiskette van Windows 95 en dan allerlei dingen gaan doen. W95 ondersteunt alleen FAT, en snapt hierdoor niets van NTFS. Als je een bestand wil openen gaat W95 kijken op de plaats waar de FAT zou moeten zijn en snapt er niets meer van. En er gebeurt dus verder niets.
Overigens zijn er wel zogenaamde "NTFS-readers" op de markt om Windows 95/98 toch met NTFS om te kunnen laten gaan.
Maar het is dan eigenlijk meer de reader die de opdrachten vertaald.
Ik persoonlijk zou gewoon voor NTFS kiezen. Dit doe ik zelf ook altijd.
Overigens als je XP gaat installeren is de laagste versie FAT die je kunt kiezen FAT32.
Met dank aan computerwoorden, ASO, Bobbi Flekman en mijzelf 