Als je kan aantonen dat de kabel voldoet aan de NEN-norm accepteer ik dat, e.e.a. staat beschreven in de NEN-normen. In de NEN-bladen zijn deze eisen uitgewerkt in voorschriften. De belangrijkste NEN-bladen m.b.t. elektriciteit zijn de NEN-bladen, NEN 1010 en NEN 3140.
Mischien dat je nog eens goed moet kijken naar de foto's van de kabel zoals Hamet hem wil hebben. Hij wil een kabel met een standaard stekker in de wandcontactdoos en aan het uiteinde een open (pennen) verbinding waar dus constant spanning op staat.
Het gebruik van elektrische energie is zo vanzelfsprekend geworden dat de risico's hierbij wel eens vergeten worden. Elk jaar leidt het gebruik van elektriciteit nog regelmatig tot ernstige ongevallen al dan niet met dodelijke afloop.
Oorzaken hiervan kunnen zijn:
- slecht onderhouden of beschadigd elektrisch gereedschap of apparatuur;
- ondeskundig handelen;
- het ontbreken van aardverbindingen;
- ongewilde aanraking van onder spanning staande delen.
Dat laatste is hier dus van toepassing.
Bij stroomdoorgang door het lichaam kunnen de gevolgen voor de mens verschillend zijn, van een lichte nauwelijks merkbare prikkeling tot hartstilstand. In onderstaande tabel wordt een overzicht gegeven van de gevaren voor de mens bij verschillende stroomsterkten.
Stroomsterkte in het lichaam en de gevolgen voor de mens
0 tot 2 mA prikkelend gevoel
2 tot 10 mA Kramp in de onderarm
loslaten van de spanningsdraad is nog met moeite mogelijk
10 tot 20 mA Kramp
loslaten van de spanningsdraad is niet meer mogelijk
20 tot 30 mA Ademnood:
bij ontbreken van directe hulp is verstikking het gevolg
30 tot 100 mA Ernstige ademnood
verstikking volgt meestal direct
meer dan 100 mA Meestal dodelijk
De gevolgen van stroomdoorgang door het lichaam zullen per situatie verschillend zijn. Onderstaande factoren kunnen daarbij een rol spelen:
- de stroomsterkte;
- de spanning (wisselspanning kan vanaf 50 V dodelijk zijn, gelijkspanning vanaf 120 V);
- de duur van de stroomdoorgang door het lichaam;
- de weg van de stroom door het lichaam;
- de conditie van de getroffene;
- omgevingsfactoren (temperatuur, vochtigheid, vloerweerstand).
Van bovengenoemde factoren heeft de stroomsterkte de meeste invloed . Een geringe stroomsterkte van 0,2 tot 2 mA geeft een prikkelend gevoel. Wordt de stroomsterkte opgevoerd, dan gaat het prikkelend gevoel over in spierkramp. Op een gegeven moment is men niet meer in staat om een in de hand hebbend, onder spanning staand voorwerp los te laten. De stroomsterkte waarbij dit plaats vindt noemen we de grensstroomsterkte. Deze kan variëren van 10 tot 20 mA.
Bij hogere stroomsterkten wordt de ademhaling belemmerd en verkrampt de hartspier. Hierbij kan hartfibrillatie optreden, waardoor de bloedsomloop stopt, dit leidt in het ergste geval tot de dood. Wespreken dan van elektrocutie. Dit gebeurt bij een gemiddelde stroomsterkte van 100 mA.
Elektrische stroom zoekt altijd de weg van de minste weerstand. Het is daarom van belang om elektrische apparaten goed te aarden. De stroom zal dan via de aardleiding naar de aarde wegvloeien.
Door een fout of beschadiging kan een apparaat onder spanning komen te staan. Bij aanraking kan de stroom de weg door het lichaam kiezen. De huid biedt immers weinig weerstand tegen de stroom. De stroom zal bij een vochtige huid minder weerstand ondervinden dan bij een droge huid.
Dus onzin, hmmmmmmmmmmm denk het niet.
).
