Wat is het verschil tussen een DVD+RW en een DVD-RW
DVD-RW is een standaard ontwikkeld door een groep technologiebedrijven rond Pioneer, DVD+RW een concurrent die ontwikkeld is door een groep rond Philips. De standaarden beschrijven de manier waarop apparatuur en software gemaakt moet worden om herschrijfbare dvd's te kunnen maken.
De verschillen zijn vooral heel technisch van aard en hebben weinig effect op de gebruiker. Het belangrijkste is bijvoorbeeld de manier waarop de dvd-lezer informatie over de schijf naar de elektronica (dvd-speler, computer, ...) stuurt: DVD-RW gebruikt daarvoor een enkel signaal aan vrij lage frequentie, DVD+RW gebruikt meer geavanceerde codering door fasemodulaties in het signaal te gebruiken op hogere frequenties. DVD+RW geeft zo meer informatie door en kan het bovendien sneller doen, wat mogelijk hogere schrijfsnelheden toelaat (indien ondersteund door de opname-apparatuur).
Een hele hoop van dit soort verschillen zijn er tussen de twee, maar veel zin heeft het niet er onderscheid in te gaan maken: de meeste spelers en schrijvers ondersteunen nu beide formaten. Voor dagelijks gebruik zijn de grote verschillen er op het vlak van error recovery (bvb het hervatten van een opname nadat die onderbroken is geweest) en het branden in meerdere sessies. In beide gevallen is DVD+RW (in theorie) een stabieler en compacter formaat.
Er moet in het achterhoofd gehouden worden dat er weinig fabrikanten zijn die de specificaties volledig naleven. DVD-schrijvers ondersteunen zelden alle toeters en bellen van de standaarden, wat de mogelijke voordelen van DVD+RW kan tenietdoen omdat het moeilijk is dat te voorzien. Het hangt er ook sterk vanaf wat je wilt. DVD+RW wordt bvb verondersteld om beter te zijn in error-recovery, maar dat kan ook nadelen hebben: een licht beschadigde disk zal een DVD+RW speler trachten zelf te recoveren, wat soms meer schade toebrengt (als dat mislukt) dan je gedaan zou hebben bij het gewoon overslaan van de (misschien toch onnodige) data en het gewoon verderlezen van de disk.
De echte specificaties van beide formaten, waaruit je een lijst met alle verschillen zou kunnen samenstellen, zijn min of meer bedrijfsgeheim en meestal ook gepatenteerd. Ze zijn te koop door fabrikanten die de technologie in licentie willen gebruiken (wat zeer veel geld kost), bvb omdat ze zelf dvd-branders willen maken die met de formaten overweg kunnen. Wat de mogelijkheden betreft, is DVD+RW alles bij elkaar genomen het best voorzien, maar dan moet je wel een (mogelijk duurdere) brander hebben die die mogelijkheden ook benut.
De dvd-disks zelf die gebruikt worden zijn heel gelijkaardig, en maken gebruik van hetzelfde materiaal voor de opslaglaag: meestal een legering van de half-metalen germanium, antimoon en telluur. Vooral de methode van gegevensopslag is dus verschillend, de materialen zijn gelijkaardig.
Bron:
http://www.ikhebeenvraag.be/vraag/5323
