Wanneer men TAO (Track At Once) opneemt zal de schrijver elke track apart opnemen. De term tracks komt van de audio CD maar data CD's maken er ook gebruik van. Een goed voorbeeld zijn multi-session CD's. Elke sessie bestaat uit een track. Nadat in TAO modus de CD is gebrand zal er een lead-in en een lead-out aan de plaat worden toegevoegd zodat deze gefinaliseerd is.
Met DAO (Disc At Once) zal je brandersoftware eerst alle plaatinfo verzamelen en de TOC (Table Of Contents) van de plaat construeren. Daarna worden de lead-in (met TOC), de track(s), en de lead-out achter elkaar geschreven in 1 brandoperatie. De CD is hiermee automatisch gefinaliseerd.
Vooralsnog heb ik geen idee waarom bepaalde brandersoftware een voorkeur voor TAO of DAO zou hebben, ware het niet dat jouw data slechts uit 1 track bestond en de brandersoftware daar slim mee wou omgaan.
Met DAO (Disc At Once) zal je brandersoftware eerst alle plaatinfo verzamelen en de TOC (Table Of Contents) van de plaat construeren. Daarna worden de lead-in (met TOC), de track(s), en de lead-out achter elkaar geschreven in 1 brandoperatie. De CD is hiermee automatisch gefinaliseerd.
Vooralsnog heb ik geen idee waarom bepaalde brandersoftware een voorkeur voor TAO of DAO zou hebben, ware het niet dat jouw data slechts uit 1 track bestond en de brandersoftware daar slim mee wou omgaan.
meestal is de oorzaak onbekend en maakt de leeftijd en brandproggies waarschijnlijk helemaal niks uit...
